Na dan Svetog Andreja Prvozvanog, 13. decembra u Crkvi Svetog Nikole u Kotoru, nakon Svete liturgije jutros je služen pomen protojereju-stavroforu Lazaru Milinu, profesoru i dekanu Bogoslovskog fakulteta SPC u Beogradu.

Protojerej-stavrofor prof. dr Lazar Milin rođen je 20. decembra 1914. godine u selu Pavlovci u Sremu (Srbija), u seoskoj porodici, kao osmo dete oca Jakova i majke Anke. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu (1921-1925), a gimnaziju u Rumi (1925-193 3). Na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu (1933-1937) diplomirao je 1937. godine sa prosečnom ocenom 9,34. Zatim je šest meseci bio na odsluženju vojnog roka u Banjaluci, u bolničkoj četi, 1937. godine.

Kao diplomirani teolog Beogradskog univerziteta zaposlio se kao veroučitelj katiheta u Gimnaziji u Šapcu, gde je radio od 1938. do 1945. godine. Kratko vreme proveo je kao veroučitelj u Gimnaziji u Valjevu (1942).

Položio je državni ispit, profesorski ispit za veroučitelja sa odličnim uspehom (1941). Za đakona ga je rukopoložio episkop šabačko-valjevski Simeon (Stanković) 3. marta 1940. godine, u čin protođakona unapređen je 1944, prezviter je postao 1951. godine (rukopoložio ga je episkop mostarski Longin), protojerej 1955. (rukopoložio ga je patrijarh Vikentije), a potom i protojerej stavrofor (u vreme patrijarha Germana).

Godine 1951. prešao j e iz Šapca u Beograd i postavljen j e za asistenta za predmet Apologetika sa istorijom religije na Bogoslovskom fakultetu. Jedno vreme bio je vršilac dužnosti sekretara Bogoslovskog fakulteta (1952-1953). Patrijarh Vikentije ga je rukopoložio u čin prezvitera i postavio za duhovnika u crkvi Ružici i kapeli Svete Petke u Beogradu, gde je bio i starešina četrnaest godina. Kao duhovnik i služitelj u crkvi Ružici i Svetoj Petki proveo je oko pedeset godina (do 1997), služeći, propovedajući i držeći časove veronauke kako za omladinu tako i za odrasle. Na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu još 1947, godine prijavio je doktorsku disertaciju pod nas l o v om Dogma o vaskrsenju mrtvih —dogmatsko-apologetska studija. Vlasti u Šapcu su mu na jedno vreme bile oduzele građanska prava, kao i pravo glasa, što je bio razlog kašnjenja izrade i odbrane doktorske disertacije. Doktorski islit i odbranu teze obavio je 2. decembra 1952. godine sa odličnim uspehom (10). Godine 1953. izabran je za docenta za predmet Apologetika sa istorijom religije. U obrazloženju komisije (profesor Radivoj Josić) koja ga je preporučila Svetom arhijerejskom sinodu na potvrdu, između ostalog, kaže se: „Generalno se može tvrditi da je doktorska disertacija gospodina Milina jedan ozbiljan prilog pravoslavnoj bogoslovskoj nauci iz oblasti Apologetike.“ Na Bogoslovskom fakultetu postaoje vanredni (1958) iredovni profesor (1973), a u više mandata bio je dekan Fakulteta.
Zbog bogoslovsko-naučnog usavršavanja u tri maha je boravio u inostranstvu: Strazbur (1958), Bern (1962) i Pariz (1967). Vladao je nemačkim, francuskim, ruskim i latinskim jezikom. Bio je jedan od posmatrača na Drugom vatikanskom saboru Rimokatoličke Crkve u Rimu, i to na četvrtom zasedanju, kao predstavnik Srpske pravoslavne Crkve. Srpsku Crkvu predstavljao je kao delegat na Svetskoj konferenciji laičkog apostolata u Rimu
oktobra 1967. godine. U julu 1968. kao delegat Srlske Crkve bioje na Četvrtoj skupštini Svetskog saveta Crkava u Upsali, Švedska.
Sem predavanja na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu profesor Lazar Milin je po pozivu održao veliki broj predavanja u našoj zemlji i inostranstvu, objavioje veliki broj stručnih studija i radova, kao i popularnih članaka iz oblasti apologetike i bogoslovlja uopšte. Kao predavač, polemičar i pisac bio je veoma cenjen i poštovan, rado čitan i slušan sve do kraja života. Odlično je znao crkveno pojanje, voleo je bogosluženja i
njihovo blagoljepije. Na Bogoslovskom fakultetu penzionisan je 1978. godine, ali je ostao aktivan i prisutan u crkvenom životu do poslednjeg daha. Sa suprugom Oliverom (koja je sveštenička ćerka) imao je četvoro dece.
Deda je postao dvanaest puta, a pradeda jedanput (praunuk Lazar). Jedan sin mu je sveštenik i profesor na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu (protojerej dr Dragan Milin), a jedna ćerka je supruga sveštenika (Smiljka Krivokapić, supruga protojereja-stavrofora Momčila Krivokapića).
Upokojio se u Beogradu 13. decembra 2001. godine u osamdeset sedmoj godini života. Posle opela (činodejstvovao je patrijarh srpski gospodin Pavle sa više episkopa, sveštenika i đakona) sahranjen je 17. decembra na Novom groblju u Beogradu, a dostojanstveno su ga ispratili mnogobrojni poštovaoci, učenici i prijatelji.

Tekst sa donjeg linka preuzet 13.12.2021. na dan kada se navršilo 20 godina od upokojenja protojereja-stavrofora Lazara Milina.

http://bogoslovlje.pbf.rs/images/arhiva/2002/1/2002-1-03.pdf